“Дар бораи ПУЛ” барои Тоҷикистон як шакли маъракаи камёфт аст. Шуморо ҳикояҳои пештар ногуфтаи муваффақият ва нокомӣ на танҳо аз шахсони маъруф, балки аз шахсони оддӣ низ интизор ҳастанд. Баромадкунандагони мо ба таври оддӣ ва самимона дар бораи он нақл мекунанд, ки вақте бар зидди монеаҳо онҳо баромаданд, то чӣ андоза барояшон душвор ва даҳшатнок буд, маслиҳатҳои шахсӣ медиҳанд ва барои ҳама шунавандагон ва тамошобинони чорабинии мазкур дастгирии маънавӣ хоҳад шуд.
Панҷ адад чорабинӣ дар минтақаҳои гуногуни Тоҷикистон баргузор шуда, марҳилаи ниҳоии маъракаи маърифатию фароғатии “ПУЛ” хоҳад буд. Эълонҳои чорабиниҳоро дар саҳифаҳои иҷтимоии мо пайгирӣ кунед.
«ПУЛ – САРФАКОР БОШ! БА НАКША ГИР! ПАСАНДОЗ НАМО!»
Панҷ адад чорабинӣ дар минтақаҳои гуногуни Тоҷикистон баргузор шуда, марҳилаи ниҳоии маъракаи маърифатию фароғатии “ПУЛ” хоҳад буд. Эълонҳои чорабиниҳоро дар саҳифаҳои иҷтимоии мо пайгирӣ кунед.
«ПУЛ – САРФАКОР БОШ! БА НАКША ГИР! ПАСАНДОЗ НАМО!»
Дар бораи ПУЛ
Истеҳсолоти корхона
